Το υποκείμενο παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση του δέντρου καθώς είναι υπεύθυνο για το ριζικό σύστημα και συνεπώς για την προσαρμοστικότητα του δέντρου στα διάφορα εδάφη και στο μικροκλίμα της κάθε περιοχής. Κυριότερα υποκείμενα της ροδακινιάς είναι τα σπορόφυτα, τα κλωνικά και τα Υβρίδια ροδακινιάς x αμυγδαλιάς
Σπορόφυτα ή υποκείμενα ροδακινιάς #
Σπορόφυτα ροδακινιάς #
Συνιστώνται για αμμοπηλώδη εδάφη, που αποστραγγίζουν καλά. Δεν ενδείκνυνται σε εδάφη που προϋπήρχε ροδακινιά. Δεν ανέχεται ασβεστώδη εδάφη με ενεργό ανθρακικό ασβέστιο πάνω από 3-4%. Παρουσιάζει καλή συμβιβαστότητα μ’ όλες τις ποικιλίες της ροδακινιάς. Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι σπόροι των πρώιμων ποικιλιών είναι ακατάλληλοι ως πολλαπλασιαστικό υλικό, γιατί το ποσοστό βλαστικότητάς τους συνήθως είναι χαμηλό. Τα σπορόφυτα του υποκείμενου Siberian C θεωρούνται ανθεκτικά σε χαμηλές θερμοκρασίες εδάφους μέχρι -11oC. Συμπεριφέρεται καλά σε ελαφρά, αμμώδη εδάφη και προσδίνει στο εμβόλιο νανισμό περίπου 15%.
Σπορόφυτα βερυκοκκιάς #
Τα σπορόφυτα βερυκοκκιάς σπάνια χρησιμοποιούνται ως υποκείμενο της ροδακινιάς. Η ένωση εμβολίου και υποκείμενου στο σημείο εμβολιασμού δεν είναι πάντοτε επιτυχής, αλλά αρκετοί ροδακινεώνες αυτού του συνδυασμού έδωσαν μέτρια ικανοποιητικές σοδειές για πολλά χρόνια. Συνιστάται η χρησιμοποίηση τους, ως υποκείμενο, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
Σπορόφυτα αμυγδαλιάς #
Τα σπορόφυτα αμυγδαλιάς σπάνια χρησιμοποιούνται ως υποκείμενο της ροδακινιάς. Είναι δυνατό δένδρα αυτού του συνδυασμού να αναπτυχθούν καλά, αλλά γενικά δε θεωρείται η συμβίωση του συνδυασμού αυτού ικανοποιητική. Τα δένδρα παρουσιάζουν συχνά νανισμό και είναι βραχύβια. Ενδείκνυνται για ασβεστώδη εδάφη. Συνιστάται η χρησιμοποίηση τους, ως υποκείμενο, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
Υβρίδια ροδακινιάς x αμυγδαλιάς #
GF 677 #
Θεωρείται ως το πιο κατάλληλο υποκείμενο για ξηρά και ασβεστώδη εδάφη. Αντέχει σε ενεργό ανθρακικό ασβέστιο μέχρι 13%. Δίνει δέντρα ζωηρά και πολύ παραγωγικά. Παρουσιάζει καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ποικιλίες της ροδακινιάς.
GF 557 #
Σαν υποκείμενο μειονεκτεί του GF 677 επειδή παρουσιάζει μικρότερη ανθεκτικότητα στο ανθρακικό ασβέστιο.
Hansen 2168 #
Πρόκειται για υποκείμενο που είναι κατάλληλο για ξηρά και ασβεστώδη εδάφη. Παρουσιάζουν καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ροδακινιάς και δίνουν δέντρα πολύ παραγωγικά.
Hansen 536 #
Πρόκειται για υποκείμενο που είναι κατάλληλο για ξηρά και ασβεστώδη εδάφη. Παρουσιάζουν καλή συμβιβαστότητα με όλες τις ροδακινιάς και δίνουν δέντρα πολύ παραγωγικά.
GF 1869 #
Είναι κατάλληλο για πολύ βαριά εδάφη και ανεκτικό στο ανθρακικό ασβέστιο. Ενδείκνυται σε εδάφη με προβλήματα επαναφύτευσης. Δίνει δένδρα μικρότερα σε μέγεθος κατά 20%, που μπαίνουν γρήγορα σε καρποφορία και πολύ παραγωγικά. Σχηματίζει πολλές παραφυάδες, έχει την τάση να παράγει καρπούς μικρότερους σε μέγεθος από τα σπορόφυτα ροδακινιάς και δίνει, δένδρα μικρότερης διάρκειας ζωής απ’ τα σπορόφυτα. Θεωρείται ακατάλληλο ως υποκείμενο της νεκταρινιάς.
Σπορόφυτα ή υποκείμενα ροδακινιάς #
Σπορόφυτα ροδακινιάς #
Συνιστώνται για αμμοπηλώδη εδάφη, που αποστραγγίζουν καλά. Δεν ενδείκνυνται σε εδάφη που προϋπήρχε ροδακινιά. Δεν ανέχεται ασβεστώδη εδάφη με ενεργό ανθρακικό ασβέστιο πάνω από 3-4%. Παρουσιάζει καλή συμβιβαστότητα μ’ όλες τις ποικιλίες της ροδακινιάς. Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι σπόροι των πρώιμων ποικιλιών είναι ακατάλληλοι ως πολλαπλασιαστικό υλικό, γιατί το ποσοστό βλαστικότητάς τους συνήθως είναι χαμηλό. Τα σπορόφυτα του υποκείμενου Siberian C θεωρούνται ανθεκτικά σε χαμηλές θερμοκρασίες εδάφους μέχρι -11oC. Συμπεριφέρεται καλά σε ελαφρά, αμμώδη εδάφη και προσδίνει στο εμβόλιο νανισμό περίπου 15%.
Σπορόφυτα βερυκοκκιάς #
Τα σπορόφυτα βερυκοκκιάς σπάνια χρησιμοποιούνται ως υποκείμενο της ροδακινιάς. Η ένωση εμβολίου και υποκείμενου στο σημείο εμβολιασμού δεν είναι πάντοτε επιτυχής, αλλά αρκετοί ροδακινεώνες αυτού του συνδυασμού έδωσαν μέτρια ικανοποιητικές σοδειές για πολλά χρόνια. Συνιστάται η χρησιμοποίηση τους, ως υποκείμενο, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
Σπορόφυτα αμυγδαλιάς #
Τα σπορόφυτα αμυγδαλιάς σπάνια χρησιμοποιούνται ως υποκείμενο της ροδακινιάς. Είναι δυνατό δένδρα αυτού του συνδυασμού να αναπτυχθούν καλά, αλλά γενικά δε θεωρείται η συμβίωση του συνδυασμού αυτού ικανοποιητική. Τα δένδρα παρουσιάζουν συχνά νανισμό και είναι βραχύβια. Ενδείκνυνται για ασβεστώδη εδάφη. Συνιστάται η χρησιμοποίηση τους, ως υποκείμενο, μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
Αμμοπηλώδη εδάφη #
Λέγονται και ελαφρά εδάφη.Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει τα εδάφη στα οποία το ποσοστό της άμμου είναι μεγαλύτερο από 70% και το ποσοστό της αργίλου είναι μικρότερο από 15%. Γενικά στα εδάφη αυτά κυριαρχούν οι ιδιότητες της άμμου. Δηλαδή έχουν μικρή ικανότητα συγκράτησης υγρασίας και θρεπτικών στοιχείων και οι καλλιεργητικές πρακτικές πραγματοποιούνται με ευκολία. Η κίνηση του αέρα, του νερού και η ανάπτυξη της ρίζας μέσα στο έδαφος γίνεται χωρίς εμπόδια.Τα αμμώδη εδάφη πρέπει να αρδεύονται επαρκώς και να λιπαίνονται ορθολογικά με συχνές και μικρές δόσεις. Πολύ φτωχά αμμώδη εδάφη χρησιμοποιούνται μόνο σε δάση (πευκοδάση), ενώ πλουσιότερα αμμώδη εδάφη, (με μεγαλύτερο ποσοστό αργίλου) χρησιμοποιούνται για σίκαλη και πατάτες. Επίσης συναντάμε και εδάφη που το ποσοστο της άμμου δεν είναι συντριπτικά μεγαλύτερο της αργίλου και για αυτό χαρακτηρίζονται ως αμμοπηλώδη εδάφη.
Ασβεστώδη εδάφη #
Τα ασβεστώδη εδάφη έχουν περιεκτικότητα σε άσβεστο πάνω από 40%, αερίζονται καλά και είναι πλούσια σε χούμο και θρεπτικές ουσίες. Είναι αρκετά γόνιμα αλλά δεν συγκρατούν πολύ νερό. Με καλή άρδευση μπορούν να καλλιεργηθούν σε τέτοια εδάφη κριθάρι και ψυχανθή.
Πηγή: #
- Ειδική δενδροκομία Τόμος II “Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα”, Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- Gaiapedia : http://www.gaiapedia.gr/gaiapedia/index.php/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1
